60. "Wywiad z wampirem" Anne Rice

"Wywiad z wampirem"

Anne Rice

tłumaczenie: Tomasz Olszewski
358 stron

Wydawnictwo Zysk i s-ka
1998 r.

Fabuła

Młody dziennikarz spotyka  na swej drodze wampira, Louisa, który opowiada mu historię swego życia, mówi o tym jak został przemieniony z człowieka w istotę, która by przetrwać musi żywić się krwią.Opisuje swoje relacje ze stwórcą - pozbawionym skrupułów, Lestatem, oraz z Klaudią - ukochaną, która zamknięta jest na wieki w ciele dziecka.

Recenzja

"Wywiad z wampirem" Anne Rice to pierwsza część z cyklu Kronik Wampirów - powieści o nadprzyrodzonych istotach , skupionych wokół Nowego Orleanu.To też jedna z tych książek w tej tematyce, które są przesiąknięte niezwykłym, nęcącym klimatem, ciekawie zarysowanym światem mrocznych, nieśmiertelnych stworzeń.

Dla mnie jest to powieść, którą bez namysłu określam jaką kultową, i chociaż czytałam inne książki tej autorki, to jednak żadna z nich nie skradła mojego serca tak jak ta. Szczerze mówiąc, wydaje mi się że przy tej pozycji inne zdecydowanie bledną, ukazują swoje niedoskonałości i niedociągnięcia. "Wywiad z wampirem" to dla kogoś, kto lubi takie wampiryczne historie i pociąga go fantastyka, ogromnie ważna lektura, którą nie da się porównać z inną i jak do tej pory nie znajduję tytułu, który mógłby być tak samo dobry.

Przede wszystkim mamy tutaj wspaniale wykreowany świat- mam na myśli nie tylko ten wampirzy, ale również ten "nasz", ludzki - Nowy Orlean, południe Stanów Zjednoczonych XVIII i XIX w., pełne, przesądów i magii, świat plantacji, niewolników z Afryki i arystokracji. Dzięki głównym bohaterom poznajemy też owe niezwykłe nieumarłe istoty, ich hierarchię, zażyłości i wzajemne, czasami bardzo trudne relacje.

Anne Rice świetnie wykreowała tutaj postaci Louisa, Lestata i Klaudii - wampirzej "rodzinki", stworzenia skazane na życie ze sobą, wspólną egzystencję, która ułatwia im poruszanie się w ludzkim otoczeniu.Każde z nich jest inne, inaczej też odbierają swój "dar". Louis od początku naznaczony jest cierpieniem, przed przemianą spotkała go wielka tragedia, wydaje się więc, że wraz z tym brzemieniem budzi się jako wampir, nie jest w stanie zaznać spokoju od wciąż ludzkich potrzeb i ogromnych emocji.Targają nim wyrzuty sumienia, nie może pogodzić się ze swoją naturą. W pewnym stopniu ukojenie przynosi mu Klaudia - ukochana kobieta, która zmieniona w wampira w chwili gdy była dziewczynką, by ustrzec ją przed niechybną śmiercią, na zawsze już ma pozostać dzieckiem. Jest ona niezwykłą bohaterką - pozornie szczęśliwa, marzy o tym by rozwinąć się, dojrzeć fizycznie, co jest przecież już niemożliwie.Jej tragedia w miarę upływu czasu staje się coraz bardziej dotkliwa, co powoduje, że obydwoje z Louisem jeszcze bardziej nienawidzą swego stwórcy, Lestata. Ten zaś jest pozbawionym moralnych skrupułów, pełnym arogancji osobnikiem, jego egoizm i cyniczna natura nie pozwalają na spokojną egzystencję całej trójki. Jednak przy tym wachlarzu jego wad, nie można darzyć go nienawiścią, on przecież też ma swoje słabe strony, swoje pragnienia oraz potrzebę miłości i akceptacji.

Postać wampira, obdarzonego silnymi, ludzkimi emocjami, cierpieniem i wyrzutami sumienia to dość oryginalny pomysł, który Anne Rice doskonale przedstawiła.Niewiele było do tej pory takich przykładów w literaturze, a tak udanych niewiele jest też teraz. Zachęcam zatem serdecznie do zagłębienia się w tym mrocznym świecie przesyconym tęsknotą za człowieczeństwem oraz przemożną chęcią zaznania ukojenia w bólu, zaspokojenia ogromnej potrzeby sączenia  krwi.

Ocena: 4/5