I cóż mam teraz ze sobą począć? Co zrobić, gdy kończysz czytać rewelacyjną książkę, a losy bohaterów urywają się w zwrotnym momencie? Jak mam dotrwać do zapowiadanej kontynuacji?
04 kwietnia
23 marca
"Sekret panny Elizy" Annabel Abbs
Kiedy dostałam propozycję współpracy przy książce "Sekret panny Elizy" miałam przeczucie, że powieść może mi się spodobać. Nie przypuszczałam jednak, że jest aż TAK dobra. Od przeczytania pierwszych stron wiedziałam, że się na niej nie zawiodę.
21 marca
"W Jeżynowym Grodzie" Jill Barklem
Bierzesz do ręki tę książkę i wiesz, że nie masz do czynienia ze zwykłą książeczką dla dzieci. To zdecydowanie coś więcej. Niesamowite jest to, że pod opuszkami palców, delikatnie muskającymi solidną, przygotowaną na dziesięciolecia czytania i wertowania okładką, wyczuwasz jej niezwykły charakter.
17 marca
"Tajemnica carycy" Małgorzata Starosta
Komedia kryminalna to taki gatunek, po który nie sięgałam ostatnio wcale. I jest to ogromne niedopatrzenie z mojej strony, muszę nadrobić zaległości w tej arcyciekawej niszy literackiej, zwłaszcza, że gdzieś między Martą Kisiel a Alkiem Rogozińskim pojawiło się nowe, warte zapamiętania nazwisko.
09 marca
"Lady Jayne zaginęła" Joanna Davidson Politano
Jeśli zauważyliście na moim zdjęciu z książką "Lady Jayne zaginęła" miód to doskonale odnosi się on właśnie do treści tej książki. Za chwilę jednak wytłumaczę Wam dlaczego.
23 lutego
"Pod skórą" Gunnar Kaiser
Bibliofil-morderca? Jaką historię nosi w sobie nieco ekscentryczny, starszy pan? Dlaczego jego życie w ten sposób wygląda? Jakie skrywa tajemnice?
Gunner Kaiser w swej najnowszej książce snuje opowieść o człowieku, którego obsesja stała się sensem istnienia i źródłem niewyobrażalnego zła.
22 lutego
"Macie dziś szczęście" Lidia Liszewska Robert Kornacki
Czy powieść obyczajowa może być nie tylko lekka, łatwa i przyjemna? Zdecydowanie tak i duet autorów Lidia Liszewska i Robert Kornacki potrafi tę tezę doskonale udowodnić.Po literaturę obyczajową nie sięgam zbyt często, cieszy mnie więc fakt, że jeśli takie tytuły dostają się w moje ręce to nie czuję zawodu. Nie jest to mój ulubiony gatunek, podchodzę przez to do niego z większą rezerwą. Ale i tym razem nie zostałam uraczona banalną i nieznośnie miałką historią.
25 stycznia
"Trzynasta opowieść" Diane Setterfield
Na pewno kiedyś widzieliście zdjęcia rezydencji opuszczonych przez dawnych mieszkańców. Salony, w których czas dokonał ogromnych zniszczeń. Schody bez poręczy, ściany, z których odchodzi wilgotna, spleśniała tapeta, zabawkowy wózek rzucony w ciemnym kącie dziecięcego pokoju. Z minionego splendoru, z dawnego życia, którym tętniły te miejsca nie zostało już nic. Wszystko pokrył kurz, rdza i pleśń. Między oknami o rozbitych szybach hula wiatr, a deszcz wlewa się szczelnym jak sito dachem. Zastanawialiście się kiedyś, jak musiało wyglądać życie ludzi, którzy mieszkali w takim domu? Kim byli, jakie nosili w sobie historie, pragnienia?
Czytając "Trzynastą opowieść" Diane Setterfield miałam wrażenie jakby ktoś po takim opuszczonym domostwie oprowadzał mnie, wyjawiając najbardziej skrywane wydarzenia i najmroczniejsze sekrety jego dawnych mieszkańców.
07 stycznia
"Influencerka" Ellery Lloyd
Biorę do ręki telefon, pierwszą aplikacją, jaką włączam jest Instagram, robię to już niemal bezwiednie. Lubię do niego zaglądać, chociaż na chwilę, a z tych krótkich chwil wyłowię czasami przepiękne zdjęcie, ciekawy wpis, a najczęściej polecenie książki, której tytuł szybko notuję w myślach, dopisując do niekończącej się listy. Taką stworzyłam sobie tutaj przestrzeń, chociaż jeszcze parę miesięcy temu na kwadratowych kafelkach dominowały parentingowe treści. Zdjęcia zgodnie bawiących się dzieci, grzecznie zjadających brokuły czy mam pod niebiosa zachwalających dany produkt, zabawkę lub gadżet. Wszystko podane w sposób estetyczny, wymuskany, jakby dopiero co sfotografowane wnętrze było idealnie wysprzątane, a osoba na zdjęciu dopiero co zeszła z fotela u makijażystki lub fryzjera. Pamiętam, że nasycona tymi cudnymi, inspirującymi widokami patrzyłam oszołomiona na swoje niewysprzątane kąty, na kłócące się dzieci i własne, z dnia na dzień, bardziej zmęczone odbicie w lustrze i dręczyłam się wyrzutami. Nie jest łatwo być mamą w XXI wieku.
Tamte mroczne czasy już nieco odeszły w zapomnienie, przypomniałam sobie o nich czytając "Influencerkę" od Ellery Lloyd, a właściwie Collette Lyons i Paula Vlitosa.
